Jakiś czas temu opisałem na tym blogu „Pokój mojego zespołu„. Pokazałem między innymi jak wygląda nasza „tablica zadań”.
Ostatnio na naszej tablicy pojawiły się tajemnicze liczby 
Reprezentują one tak zwane limity „Work in progress” (WIP). Na chłopski rozum chodzi mniej więcej o to, ile maksymalnie zadań może jednocześnie przebywać w danej kolumnie..
Dlaczego? Po co?
Zacznijmy od początku..
Przez ostatnie parę miesięcy doskonale radziliśmy sobie bez tych limitów, historyjki płynnie przesuwały się od analizy do stanu zaakceptowania przez Product Ownera(PO).
Ostatnio jednak stan ten uległ zmianie na gorsze. Nasz dotychczasowy tester odszedł do innego projektu. Do zespołu dołączył nowy, ale dzielił swój czas pomiędzy dwa różne zespoły. Dodatkowo naturalnie potrzebował trochę czasu by „wskoczyć na pełne obroty”. Doprowadziło to do zgromadzenia się wielu historyjek w „kolumnie gotowe do przetestowania”.
Było tak oczywiście ponieważ programiści dalej na pełnej prędkości implementowali życzenia biznesu.
Czemu powyższa sytuacja była nie optymalna?
- Pomimo, że programiści pracowali, biznes nie widział / nie dostawał swoich historyjek. Przecież nie pokażemy czegoś, co nie spełnia najwyższych standardów jakości.
- Gdy nasz tester zabrał się do testowania, programistom było trudniej przypomnieć sobie co i jak dokładnie zostało zrobione. Od momentu testowania dzieliło ich już czasem ponad tydzień pracy nad czymś innym (u nas jest to rzadkość
![:P]()
). - Czasem podczas testowania może zostać odkryte nowe wymaganie lub problem, który dotyczy kilku historyjek. Im wcześniej coś takiego zostanie wykryte, tym mniej pracy zostanie zmarnowane na pracowanie nad czymś, co i tak trzeba będzie poprawić.
).Teraz, gdy programista skończył implementować historyjkę, a kolumna „gotowe do testowania” była pełna, był „zablokowany”. I co tu robić? Oczywiście pomóc z testowaniem!
Limity WIP zmusiły programistów do wyjścia ze strefy komfortu. W ten sposób jako programiści:
- Zdobyliśmy trochę doświadczenia w testowaniu
- Dowiedzieliśmy się, jakie środowiska testowe mamy
- Zadbaliśmy o to, by uzyskać dostęp do tych środowisk
- Pomogliśmy pisać skrypty ułatwiające tworzenie danych testowych
Jakby tego było mało, zaraz natknęliśmy się na kolejny limit – „Gotowe do pokazania biznesowi”. I tutaj programiści mieli szansę poćwiczyć nowe umiejętności przygotowując ”demo” i zbierając informację zwrotną od PO.
Generalnie eksperyment z WIP uważamy za udany. Następnym krokiem być może będzie wprowadzenie limitu na historyjki, które czekają na wejście na produkcję. Może w ten sposób uda nam się trochę ten proces usprawnić 
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, polecam tę książkę.
